Terça-feira 11 Mar 2008, 14h:33
nie wyganiam cię ale
wiesz sama że gdy pójdziesz pozostanie
skondensowana przestrzeń na myślenie o tym
co być może zechcesz wiedzieć
czym mogłabyś być zarysowana
jestem kimś kto niełatwo odgarnia z oczu
kosmyki nie martwiąc się czy czasem
nie przekroczy dwóch atmosfer niewiedzy
z przerwą na niemiarodajny sen
czy jak kto woli na jawność
nie potrafię zlepić się w obojętność wirującą
nad czyimś cieniem a może nad
przeznaczoną dawno drogą
pójdź już lepiej wtul twarz w codzienność
daleko bardziej odpowiednią dla cichych skojarzeń
i ramion dużo pewniejszych niż ostatnie
rozmowy skończone niedomówieniem
wiem że uciekłaś tak szybko przeze mnie
bez…