Quarta-feira 9 Abr 2008, 16h:58

derdime ortak etmekten nefret ediyorum insanları, dertsiz görünmeyi severim ben. ama burda madem söyledim devam etmek boynumun borcu :o evden çıkmama kararı aldım, hiçbir şeyden zevk almıyor, samansız sapsız bir hayatın içindeymişim gibi hissediyorum kendimi… falan filan anlattım, arkadaşın biri de ''depresyon belirtileri hemen önlem al'' dedi. (?) nasıl önlem alayım bilmiyorum… evden çıkayım da napayım? zaten bıkmışım her şeyden, hep aynı hep aynı ama hep aynı be kardeşim…

bazen diyorum ulan keşke salak olsaydım biraz, az düşünüp hayattan çok zevk alan bir salak… halbuki daha fazla düşünenin daha mutlu olması gerekmez mi? niye doğru orantı 'doğru' değil bu hayatta? ya dediğiniz öbür hayatta? orda doğru mudur bu orantı acaba? bu yüzden ne müslümanım ne hristiyan, ne de başka bi dinden işte… varsayımlar kadar beni rahatsız eden bir şey var mıdır? hee evet: 'samimiyetsizlik' var unutuyordum az daha… bu ikisi olmasaydı şu evrende ubermensch olabilirdim belki : )
->biraz daha mojito? belki..